While Cambodia is the bomb, Vietnam is the business (or bussiness, as they frequently write in China). The place is filled with people ready, willing and eager to sell you anything you might possibly want or need. A day trip, custom made shoes, drugs, transport, bread, whatever - no problem! This is can be very handy when you need something, but a little overwhelming when you don't.
We arrived in central Ho Chi Minh City (or Saigon as everyone still calls it) after dark and within an hour we had acquired a convenient hotel room, a cheap book on Beijing, a day trip to the Mekong Delta, a tasty meal and a couple of beers, and we didn't have to stray more than 100 meters from where our bus stopped. Saigon is a crazy hectic place with insane traffic and hoards of people everywhere. Quite fun, but a little much. The next morning we were in a boat, steaming down the Mekong river, dodging junks, freighters, towboats, rowboats, ferries and barges carrying all manner of people and merchandise. In the Delta we checked out coconut candy making, bee farming (I held the bees, yeeeshk!) and the traditional way of life down there before chowing down on some awesomely tasty elephant-ear fish in fresh spring rolls.
The next day we were off again, on a flight to Nha Trang which isn't a remarkable place, but does have quite a nice beach and a very cooling sea-breeze. We didn't stay there long, only a day and a half. We just had time to buy new bikinis and do some light tanning (until it started to rain). Then came a miserable night spent on a "sleeper" bus to Hoi An. The only people doing any sleeping in that contraption were Vietnamese ladies. Everyone else was much to tall to get even remotely comfortable in the short bunks. It was intensely unpleasant. Ironically, the make of the bus was called King Long! We do not recommend night bus travel in order to save daylight. You just end up arriving somewhere completely knackered and needing to nap for half the day. Which is exactly what we did for our first few hours in Hoi An.
Then we went out do explore the place. And what a place it is! The old town, by the river, with hardly any traffic and loads of charming restaurants and bars, and shops selling silk lanterns all lit up in beautiful colours. So pretty, so peaceful, so friendly, so tasty, so nice! Heaven! The next four days were mainly spent wandering around town, eating AMAZING food, drinking fresh beer and exclaiming; "oh, this is so nice, I love it here!". The food! Have I mentioned the food? Grilled fish in banana leaf, juicy and flavoursome. Fresh spring rolls in transparent rice paper, stuffed with fresh vegetables and juicy meat, served with a sweet, spicy dipping sauce. Hotpot, fish and veg, boiled in a tasty broth, served over coals. Moneybags, chicken mince, peanuts, ginger and all sorts of yumminess deep fried in little rice paper parcels. Cao Lau, only available in Hoi An, fat rice noodles with juicy pork and rice paper fritters in a hearty pork broth. All unbelievably tasty and yummy and good.
In between all the eating and drinking and loving the place, we also managed to find time to explore the ruins at My Son, lounge by the pool and have silk clothes and leather shoes made to measure. Hoi An is perfection and we are determined to go back. We were reluctant to leave but in the end we had to be on our way and take the train to Hue, which we found disappointing. To be fair to Hue, anywhere would be disappointing after Hoi An and the miserable drizzly weather wasn't doing the place any favours. We were soon on the road (well, in the air, strictly speaking) again, bound for Hanoi.
Hanoi we liked. Even though it is crowded and manic and loud and the streets are filled with scary motorbikes, it has charm. We didn't do much of note there, mainly we wondered around and took the place in. The most cultivated thing we did was go to the Museum of Ethnology which was very good. The most exciting thing was the trip back from the museum in a tuk-tuk in Hanoi rush-hour traffic, which was exciting. We also booked a trip to Halong Bay. We stayed on a beautiful big junk and cruised around the karsts and islands for 24 hours, with stops for kayaking, cave-viewing and sleep. It was amazingly beautiful, although sadly there was always a bit of a mist and the sun never came out so we did not get a chance to see the bay in all its awe-inspiring splendour. Oh well, we'll just go again on our way back to Hoi An. Anyone fancy chartering a boat with us in Halong and then sampling all the restaurants in Hoi An?
Well, that's all for now, folks. I need to get packing - off to Europe in the morning!
laugardagur, apríl 18, 2009
NAM - I love the smell of napalm in the morning.....
Held ég byrji á því að biðjast velvirðingar á bloggleysi, netsamband i Vietnam var ekkert spes og svo erum við búnar að vera í svo stífu prógrammi hér í Kína að það hefur bara ekki gefist tími til!
Við vorum í Víetnam í rúmlega 2 vikur og heimsóttum marga staði þar sem ég ætla að reyna að segja lauslega frá hér. Komum til Saigon með rútu frá Phnom Pehn og byrjuðum á því að bóka túr til Mekong Delta næsta dag. Sigldum þar um, skoðuðum fljótandi þorp, heimsóttum bee-keeping farm, coconut candy verksmiðju, drukkum bananavín og fengum svo fílseyrafisk í matinn sem við rúlluðum sjálfar upp í hrísgrjónapappír með mintu og chili-sítrónusósu. Mmmmm, hvað það var gott! Almennt góður túr fannst okkur bara. Nenntum nú ekki að stoppa mjög lengi í Saigon, sú borg er algjört kreisíness og umferðin absólútlí trufluð. Næsti áfangastaður var svo Nha Trang sem er hálfgerður svona strand resort bær en við kunnum ágætlega við okkur þar þó enga fengjum við nú sólina.
Frá Nha Trang tókum við svo næturrútu til Hoi An, það var ömurð! Þetta átti að vera einhver voða fín lúxus rúta (kostaði reyndar bara 12 dollara) en er sjálfsagt mikill lúxus ef maður er lítill Víetnami. Ef maður er hins vegar hærri en 150 cm þá er þessi ferð algjört torture sem hún var fyrir okkur. "Rúmin" sem voru í rútunni voru einhverjir litlir hálfgerðir hólkar sem voru í talsverðum halla og plássið fyrir fætur manns var í einhvers konar hólfi undir næsta rúmi fyrir framan. Til að "liggja" beinn varð maður því að spyrna sér í og hálf standa í fæturna og hólkurinn var of þröngur til að hægt væri að hafa fæturna bogna. Maður gat því á engan hátt verið og hefði í raun verið mikið betra að sitja bara í venjulegum sætum. Þessi ferð tók litla 12 tíma yfir nótt.....þá nótt var ekkert sofið og þegar á áfangastað var komið vorum við dauðþreyttar, dauðverkjaði í kálfana af öllum spyrnunum og allar krambúleraðar. Einni mínútu eftir að rútan var svo farin áfram (hún var á leið til Hué) fattaði Ásta að hún hafði gleymt veskinu með passanum og öllum greiðslukortunum um borð í rútunni. Nett panikk sem tók við en fólkið á rútuskrifstofunni gat hringt í gaurana í rútunni sem fundu veskið. Við gátum svo komið og sótt það nokkrum tímum seinna því rútan var á leið til Hué en kom svo aftur til Hoi An.
Fyrsti dagurinn í Hoi An fór því mest allur til spillis því við þurftum að bæta upp svefninn og jafna okkur af hausverknum sem rútuferðin hafði valdið. Þegar við loksins komumst til almennilegrar meðvitundar um kvöldið og fórum að ganga um tók það okkur ekki langan tíma að verða algjörlega ástfangnar af pleisinu. Hoi An er æðislegur bær, aðalmálið þar er gamli bærinn sem er ótrúlega fallegur og friðsæll staður, húsin alveg frábær, öll frekar sjabbí en mikill sjarmi yfir þeim og sjást þar áhrif hinna ýmsu þjóða í arkitektúrnum. Maturinn í Hoi An er líka sá allra besti sem við smökkuðum í Víetnam (reyndar er fílseyrafiskurinn á topplistanum líka). Frábærar ferskar vorrúllur, Cao Lao sem er réttur sem bara fæst í Hoi An því vatnið sem er notað í þann rétt verður að koma úr einum ákveðnum brunni sem er í Hoi An, og grillaði fiskurinn í bananalaufi voru meðal þeirra dásemda sem við gæddum okkur á. Með þessu var svo mjög víða hægt að fá "ferskan bjor" að drekka en það er bjór sem er bruggaður á staðnum, er ótrúlega góður og kostar bara 25 kall glasið! Við þreyttumst aldrei á því að ráfa um í gamla bænum, skoða okkur um í hinum og þessum húsum, söfnum og hofum, setjast niður í kalt bjórglas og slaka á. Traffíkin þarna var mjög fín því í gamla bænum mega engir bílar vera og er líka lítið af vespum, flestir eru bara á hjólum og árabátum. Við létum líka sauma á okkur föt og sníða á okkur skó. Okkur langaði ekkert að yfirgefa þennan yndislega bæ, söknuðum hans strax þegar við vorum farnar og erum harðákveðnar í því að þangað verðum við að koma aftur, helst með fleira fólk með okkur!
Frá Hoi An tókum við taxa til Danang og þaðan í lest til Hué. Lestin var mjög spes, skrítin forgangsröðun i gangi þar. Sætin hálfónýt, allt frekar skítugt og sjabbí en í vagninum voru hins vegar 2 flatskjáir þar sem var verið að blasta eitthvert ömurðar víetnam-dívu-spangól! Hué náði ekki að hrífa okkur alveg, veðrið var hálfleiðinlegt og allt einhvern veginn hálfasnalegt þegar maður er svona nýkominn frá besta stað í heimi. Eftir 2 daga í Hué flugum við svo til höfuðborgarinnar Hanoi. Okkur líkaði vel við Hanoi, svona á stórborgarmælikvarða. Umferðin var náttúrulega algjör geðveiki en það var skemmtilegur bragur á borginni og gaman að ganga þar um. Fórum svo í 2ja daga ferð til Halong Bay sem var mjög skemmtilegt. Bjuggum á bát, svona gamadags "junk", sem sigldi með okkur um svæðið milli þeirra 2000 eða svo eyja sem eru um allt, fórum í könnunarleiðangur á kajak og klifruðum upp í hella. Veðrið var því miður ekki nægilega skemmtilegt, mikil þoka svo skyggnið var ekki mjög gott. Það hefði verið gaman að líta í kringum sig á þessum fallega stað í sólskini og góðu skyggni, reyndar líka skemmtilegt að hafa séð þetta í þoku sem gaf svæðinu frekar drungalegt yfirbragð. Sólin var bara ekkert með okkur í Nam, held að á þessum 15 dögum höfum við fengið einn sólardag svo tanið sem við vorum komnar með hefur heldur betur fölnað. Það rigndi líka slatta á okkur en sem betur fer alls ekki allan tímann.
Vorum mjög hrifnar af Víetnam, fólkið þar er bæði mjög elskulegt og líka fyndið og gekk okkur almennt mjög vel að eiga í samskiptum við heimamenn. Þar virðast konur vinna öll erfiðu jobbin, kallarnir eru meira í því að sitja einhvers staðar og spjalla og reyna svo að fá að keyra ferðamenn um á ýmsum faratækjum fyrir einhvern pening. Konurnar klæðast helst einhvers konar náttgöllum og inniskóm eða glimmerbolum og pinnahælum. Vespurnar eru jafn yfirhlaðnar fólki og öðrum farmi og í Kambódíu, allir liggja stanslaust á flautunni og enginn vill víkja fyrir neinum. Samt virðist þetta allt á einhvern ótrúlegan hátt ganga upp....eða svona oftast nær. Það hafa allir eitthvað til að selja manni, og eru duglegir að ota því að manni en það eru mjög fáir sem eru að betla pening.
Við ætlum aftur til Víetnam....og við ætlum aldei að keyra þar.....hver vill koma memm??
Við vorum í Víetnam í rúmlega 2 vikur og heimsóttum marga staði þar sem ég ætla að reyna að segja lauslega frá hér. Komum til Saigon með rútu frá Phnom Pehn og byrjuðum á því að bóka túr til Mekong Delta næsta dag. Sigldum þar um, skoðuðum fljótandi þorp, heimsóttum bee-keeping farm, coconut candy verksmiðju, drukkum bananavín og fengum svo fílseyrafisk í matinn sem við rúlluðum sjálfar upp í hrísgrjónapappír með mintu og chili-sítrónusósu. Mmmmm, hvað það var gott! Almennt góður túr fannst okkur bara. Nenntum nú ekki að stoppa mjög lengi í Saigon, sú borg er algjört kreisíness og umferðin absólútlí trufluð. Næsti áfangastaður var svo Nha Trang sem er hálfgerður svona strand resort bær en við kunnum ágætlega við okkur þar þó enga fengjum við nú sólina.
Frá Nha Trang tókum við svo næturrútu til Hoi An, það var ömurð! Þetta átti að vera einhver voða fín lúxus rúta (kostaði reyndar bara 12 dollara) en er sjálfsagt mikill lúxus ef maður er lítill Víetnami. Ef maður er hins vegar hærri en 150 cm þá er þessi ferð algjört torture sem hún var fyrir okkur. "Rúmin" sem voru í rútunni voru einhverjir litlir hálfgerðir hólkar sem voru í talsverðum halla og plássið fyrir fætur manns var í einhvers konar hólfi undir næsta rúmi fyrir framan. Til að "liggja" beinn varð maður því að spyrna sér í og hálf standa í fæturna og hólkurinn var of þröngur til að hægt væri að hafa fæturna bogna. Maður gat því á engan hátt verið og hefði í raun verið mikið betra að sitja bara í venjulegum sætum. Þessi ferð tók litla 12 tíma yfir nótt.....þá nótt var ekkert sofið og þegar á áfangastað var komið vorum við dauðþreyttar, dauðverkjaði í kálfana af öllum spyrnunum og allar krambúleraðar. Einni mínútu eftir að rútan var svo farin áfram (hún var á leið til Hué) fattaði Ásta að hún hafði gleymt veskinu með passanum og öllum greiðslukortunum um borð í rútunni. Nett panikk sem tók við en fólkið á rútuskrifstofunni gat hringt í gaurana í rútunni sem fundu veskið. Við gátum svo komið og sótt það nokkrum tímum seinna því rútan var á leið til Hué en kom svo aftur til Hoi An.
Fyrsti dagurinn í Hoi An fór því mest allur til spillis því við þurftum að bæta upp svefninn og jafna okkur af hausverknum sem rútuferðin hafði valdið. Þegar við loksins komumst til almennilegrar meðvitundar um kvöldið og fórum að ganga um tók það okkur ekki langan tíma að verða algjörlega ástfangnar af pleisinu. Hoi An er æðislegur bær, aðalmálið þar er gamli bærinn sem er ótrúlega fallegur og friðsæll staður, húsin alveg frábær, öll frekar sjabbí en mikill sjarmi yfir þeim og sjást þar áhrif hinna ýmsu þjóða í arkitektúrnum. Maturinn í Hoi An er líka sá allra besti sem við smökkuðum í Víetnam (reyndar er fílseyrafiskurinn á topplistanum líka). Frábærar ferskar vorrúllur, Cao Lao sem er réttur sem bara fæst í Hoi An því vatnið sem er notað í þann rétt verður að koma úr einum ákveðnum brunni sem er í Hoi An, og grillaði fiskurinn í bananalaufi voru meðal þeirra dásemda sem við gæddum okkur á. Með þessu var svo mjög víða hægt að fá "ferskan bjor" að drekka en það er bjór sem er bruggaður á staðnum, er ótrúlega góður og kostar bara 25 kall glasið! Við þreyttumst aldrei á því að ráfa um í gamla bænum, skoða okkur um í hinum og þessum húsum, söfnum og hofum, setjast niður í kalt bjórglas og slaka á. Traffíkin þarna var mjög fín því í gamla bænum mega engir bílar vera og er líka lítið af vespum, flestir eru bara á hjólum og árabátum. Við létum líka sauma á okkur föt og sníða á okkur skó. Okkur langaði ekkert að yfirgefa þennan yndislega bæ, söknuðum hans strax þegar við vorum farnar og erum harðákveðnar í því að þangað verðum við að koma aftur, helst með fleira fólk með okkur!
Frá Hoi An tókum við taxa til Danang og þaðan í lest til Hué. Lestin var mjög spes, skrítin forgangsröðun i gangi þar. Sætin hálfónýt, allt frekar skítugt og sjabbí en í vagninum voru hins vegar 2 flatskjáir þar sem var verið að blasta eitthvert ömurðar víetnam-dívu-spangól! Hué náði ekki að hrífa okkur alveg, veðrið var hálfleiðinlegt og allt einhvern veginn hálfasnalegt þegar maður er svona nýkominn frá besta stað í heimi. Eftir 2 daga í Hué flugum við svo til höfuðborgarinnar Hanoi. Okkur líkaði vel við Hanoi, svona á stórborgarmælikvarða. Umferðin var náttúrulega algjör geðveiki en það var skemmtilegur bragur á borginni og gaman að ganga þar um. Fórum svo í 2ja daga ferð til Halong Bay sem var mjög skemmtilegt. Bjuggum á bát, svona gamadags "junk", sem sigldi með okkur um svæðið milli þeirra 2000 eða svo eyja sem eru um allt, fórum í könnunarleiðangur á kajak og klifruðum upp í hella. Veðrið var því miður ekki nægilega skemmtilegt, mikil þoka svo skyggnið var ekki mjög gott. Það hefði verið gaman að líta í kringum sig á þessum fallega stað í sólskini og góðu skyggni, reyndar líka skemmtilegt að hafa séð þetta í þoku sem gaf svæðinu frekar drungalegt yfirbragð. Sólin var bara ekkert með okkur í Nam, held að á þessum 15 dögum höfum við fengið einn sólardag svo tanið sem við vorum komnar með hefur heldur betur fölnað. Það rigndi líka slatta á okkur en sem betur fer alls ekki allan tímann.
Vorum mjög hrifnar af Víetnam, fólkið þar er bæði mjög elskulegt og líka fyndið og gekk okkur almennt mjög vel að eiga í samskiptum við heimamenn. Þar virðast konur vinna öll erfiðu jobbin, kallarnir eru meira í því að sitja einhvers staðar og spjalla og reyna svo að fá að keyra ferðamenn um á ýmsum faratækjum fyrir einhvern pening. Konurnar klæðast helst einhvers konar náttgöllum og inniskóm eða glimmerbolum og pinnahælum. Vespurnar eru jafn yfirhlaðnar fólki og öðrum farmi og í Kambódíu, allir liggja stanslaust á flautunni og enginn vill víkja fyrir neinum. Samt virðist þetta allt á einhvern ótrúlegan hátt ganga upp....eða svona oftast nær. Það hafa allir eitthvað til að selja manni, og eru duglegir að ota því að manni en það eru mjög fáir sem eru að betla pening.
Við ætlum aftur til Víetnam....og við ætlum aldei að keyra þar.....hver vill koma memm??
miðvikudagur, apríl 08, 2009
A little less conversation......
Scenario:
Vid a Gecko Bar, voda naes, bunar ad fa okkur einn mojito i forrett og svo einhvern mat og erum svo byrjadar i bjornum. Tegar vid hofdum pantad mojitoinn hafdi hin indaela tjonustustulka sagt okkur fra tvi ad stadurinn vaeri nokkud fraegur fyrir mojitoana sina og ad um daginn hefdi verid tar stulka sem drakk ein 7 stykki, henni fannst otrulegt ad su stulka hefdi getad stadid i faeturna eftir alla ta drykkju....
.....skommu seinna og vid bunar ad drekka fleiri bjora.....og farnar ad raula med musikinni, enda var hun god.
A: Aetli tau haldi ekki ad vid seum ordnar fullar nuna (tvi vid vorum ju bunar ad drekka x marga bjora)
H: Ju liklega, ef eg vaeri a staerd vid tau myndi eg telja ad x margir bjorar myndu valda blindfyllu! Samt erum vid bara svona rett sma ad byrja ad kennast.
A: Ja, sma kenning.
H: svona adkenning
hlatur, hlatur hlatur, hlatur, hahahahah
A: Hey, vid hljotum ad vera meira en pinu kenndar tvi tetta er svo ekki fyndid!
H: Ha! En er tetta ekki ord?
A: Nei
H: ju, en svona adkenning ad einhverju, svona einsog hint!
A: Nei, tetta er ekki ord!
hlaturm hlatur hlatur, hahahahah
...eftir langa togn:
A: Mer finnst gaman!
...eftir adra togn:
H: Mer finnst vid ogedslega fyndnar!
....og svo....alltaf eftir x marga bjora....:
"Eg elska tennan stad!!!"
..........tad tarf vist ekki ad taka tad fram ad tetta var einmitt kvoldid adur en vid attum ad vakna snemma i eitthvad programm, alltaf a teim kvoldum sem vid svona "half" dettum ida'
Vid a Gecko Bar, voda naes, bunar ad fa okkur einn mojito i forrett og svo einhvern mat og erum svo byrjadar i bjornum. Tegar vid hofdum pantad mojitoinn hafdi hin indaela tjonustustulka sagt okkur fra tvi ad stadurinn vaeri nokkud fraegur fyrir mojitoana sina og ad um daginn hefdi verid tar stulka sem drakk ein 7 stykki, henni fannst otrulegt ad su stulka hefdi getad stadid i faeturna eftir alla ta drykkju....
.....skommu seinna og vid bunar ad drekka fleiri bjora.....og farnar ad raula med musikinni, enda var hun god.
A: Aetli tau haldi ekki ad vid seum ordnar fullar nuna (tvi vid vorum ju bunar ad drekka x marga bjora)
H: Ju liklega, ef eg vaeri a staerd vid tau myndi eg telja ad x margir bjorar myndu valda blindfyllu! Samt erum vid bara svona rett sma ad byrja ad kennast.
A: Ja, sma kenning.
H: svona adkenning
hlatur, hlatur hlatur, hlatur, hahahahah
A: Hey, vid hljotum ad vera meira en pinu kenndar tvi tetta er svo ekki fyndid!
H: Ha! En er tetta ekki ord?
A: Nei
H: ju, en svona adkenning ad einhverju, svona einsog hint!
A: Nei, tetta er ekki ord!
hlaturm hlatur hlatur, hahahahah
...eftir langa togn:
A: Mer finnst gaman!
...eftir adra togn:
H: Mer finnst vid ogedslega fyndnar!
....og svo....alltaf eftir x marga bjora....:
"Eg elska tennan stad!!!"
..........tad tarf vist ekki ad taka tad fram ad tetta var einmitt kvoldid adur en vid attum ad vakna snemma i eitthvad programm, alltaf a teim kvoldum sem vid svona "half" dettum ida'
laugardagur, apríl 04, 2009
Cambodiapics
The amazing Angkor Wat.
Asta in our tuk-tuk 
All these faces creep me out!
The Bayon
Trying to be fierce like Tyra, but made the fatal error of forgetting the neck!
Asta at the Elephant Terrace
Me and my friend the Leper King....who seems to have stolen my trousers....that's pants!
Squished!
It's hard work, climbing those steps at the temples...
At Ta Phrom, the slightly overgrown jungle-temple
Up, up and away.......
.....in my beautiful, my beautiful balloon
Weeeheee!!!
Angkor Wat seen from the balloon!!
After a day at the temples, Hulda seems to have contracted the multi-coloured foot disease. Severe tan-lines, temple grime and shoe chafing don't mix well. Very attractive!
In the back of our tuk-tuk
On the path to penises
Kbal Spean, the river of a thousand lingas
Oh no.....I'm stuck
Hulda and Banteay Srei
Asta in the doorway
Banteay Srei
On the boat from Siem Reap to Phnom Penh
A floating restaurant
Lovely coloured boats being beautified
Cambodian fishermen
Cambodian people going about their business at their floating village
Asta on the boat
Pretty pretty rooftops at the Royal Palace
The Silver Pagoda at the Royal Palace in Phnom Penh
Hulda in her Angkor Wat t-shirt, in front of the Angkor Wat model in Phnom Penh.
Asta does a queenly wave at the Royal Palace in Phnom Penh
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)
